شب جدایی شرکت دل آواز
ای شب جدائی که چون روزم سیاهی ای شب
کُن شتابی آخر ز جان من چه خواهی ای شب
نشان زلف دلبری، ز بخت من سیـه تری، بـلا و غم سـراسری
تیره همچون، آهی ای شب
به هجر یار من، حدیث روزگار من، بری زکف قرار من
جانم از غم، کاهی ای شب
تا که از آن گُل دور افتادم خنده و شادی رفت از یادم
سیه شد روزم
بی مه رویش دمی نیاسودم به سیل اشکم گواهی ای شب
او شب چون گُل نهد ز مستی بـر بالین سر
من دور از او کُنم ز اشک خود بالین را تر
خون دل از بس خوردم بی او محنت و خواری بردم بی او
مْردم بی او
بی رخ آن گُل، دلم بجان آمد
دگر از جانم، چه خواهی ای شب
